Produkcję tego samolotu rozpoczęto w roku 1916 w Anglii i Francji. Łącznie powstało ok. 6000 sztuk tego modelu. Założeniem konstruktorów była budowa myśliwca eskortowego na zamówienie marynarki wojennej, jednak głównie wykorzystywany był on jako samolot zwiadowczy i lekki bombowiec. Jego nazwa pochodzi od układu statyczno - wytrzymałościowego komory płatów, gdzie zastosowano jedną parę stojaków oraz ich połówki (para zastrzałów - "Strutter"- pręty pochylone, przenoszące siły od dźwigarów górnego płata do kadłuba).
Polskie lotnictwo posiadało trzy samoloty typu Sopwith 1 1/2 Strutter zdobyte w czasie wojny polsko - bolszewickiej. W dniu 7 lipca 1919 na polskim lądowisku w Nowych Święcianach wylądował Nieuport 24 bis pilotowany przez Juliusza Gilewicza, Polaka dezertera z armii bolszewickiej (w której był dowódcą 3 Artyleryjskiego Aviatoryada), wraz z którym przyleciał też Sopwith 1 1/2 z francuskim pilotem ppor. Georgesem Richonierem i rosyjskim obserwatorem por. Pawłem Batowem. Pozyskany Sopwith o numerze A8744 produkcji angielskiej, wyposażony był w silnik Le Rhone 120 KM nr 9233. Został on przydzielony do 1 Eskadry Lotniczej w Wilnie i tam też został oblatany. W późniejszym okresie nie został jednak użyty bojowo, gdyż Eskadra ta znajdowała się jedynie w rezerwie szefa lotnictwa. 25 sierpnia 1919 maszyna została wysłana do Warszawy, gdzie używał jej płk Zaleski, jako samolotu osobistego.
Na przełomie lutego i marca 1920 r. zawalił się hangar na lotnisku Mokotowskim uszkadzając Strutter'a. Szefostwo lotnictwa poleciło wówczas jego remont i odesłanie na front. Samolot trafił do 18 Eskadry Wywiadowczej w Mołodecznie, gdzie z nieznanych bliżej przyczyn samolot zewidencjonowano jako Sopwith 4C.6078NA. Nadal posiadał jednak oryginalny silnik Le Rhone nr 9233. 13 lipca 1920 r. wracając z udanego rozpoznania samolot doznał awarii napędu lotek i rozbił się na linii frontu. Znajdująca się pod ostrzałem załoga samolotu (sierż. S. Śledziejewski i ppor. obs. M. Sioda) wyjęła z niego silnik, a wrak płatowca spaliła. Następny "Strutter" został zdobyty na froncie litewsko - białoruskim przez 19 Eskadrę Myśliwską w dniu 26 czerwca 1920 r. Prawdopodobnie wylądował on przymusowo w okolicy postoju wspomnianej jednostki. Wykorzystywano go głównie do lotów łącznikowych. 16 lipca 1920 r. samolot ten zaraz po starcie uległ katastrofie, w której zginął na miejscu pilot pchor. Kazimierz Szindler, a pasażer ppor. Artur Skokowski został ciężko ranny. Trzeci egzemplarz tego modelu zdobyto w dniu 12 września 1920 r., gdy pilot 8 Eskadry Wywiadowczej pchor. Aleksander Choiński, wspierając akcję piechoty w Kowlu na Albatrosie CX, wylądował na tamtejszym lotnisku. Znajdowały się tam trzy samoloty, w tym jeden Strutter 1 1/2 produkcji francuskiej, oznaczony numerem 2326. Zdobyte trzy maszyny trafiły do II RPL.
Samolot wywiadowczy konstrukcji drewnianej, dwupłatowy, dwuosobowy z kabinami odkrytymi i stałym podwoziem.
Clerget, gwiazdowy o mocy 130 KM, lub Le Rhone 120 KM .
1 - 3 k. m., bomby - 26 kg lub 114 kg.
Андреев И., Боевые самолеты, Mосква 1981.
Bączkowski W., Samoloty bombowe pierwszej wojny światowej, Warszawa 1986.
Kopański T. J., Samoloty brytyjskie w lotnictwie polskim 1918 – 1930, Warszawa 2001.
Morgała A., Samoloty wojskowe w Polsce 1918-1924, Warszawa 1997.
Pilecki Sz., Domański J., Samoloty bojowe 1910 – 1967, Warszawa 1969.
Rezmer W., Litewskie lotnictwo wojskowe, Toruń 1999.
Zieliński J., Wójcik W., Lotnicy – Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, T. 1, Warszawa – Toruń 2005.
Хайрулин M., Кондратьев B., Военлеты погибшей Империи. Авиация в Гражданской войне, Москва 2008.
Fotografie:
http://www.wwiaviation.com/gallery-britian1916.html
http://www.plienosparnai.lt/e107_plugins/forum/forum_viewtopic.php?5836.10
Хайрулин M., Кондратьев B., Военлеты погибшей Империи. Авиация в Гражданской войне, Москва 2008.
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.