Samolot powstał w zakładach Edouarda Nieuporta w roku 1915, jako rozwinięcie poprzedniego modelu - Nieuporta 10. Seria 11 była pomniejszoną wersją 10-tki. Konstruktorem samolotów tych był Gustaw Delage - pionier z początków rozwoju lotnictwa. Konstrukcje Delaga charakteryzowały się dobrą aerodynamiką oraz układem płatów zwanym "półtorapłatem". Górny płat posiadał dwa dźwigary, a dolny jeden, do tego przesunięty do tyłu względem górnego. W początkowej fazie produkcji samolot ten wyposażony był w silnik Le Rhone o mocy 60 kW, co było niewystarczające na owe lata. Później zaczęto montować silniejsze motory o mocy 81 kW - Nieuport 16C1 - była to jedyna różnica konstrukcyjna pomiędzy tymi modelami (z racji mocniejszego silnika zmieniły się oczywiście osiągi). "Bebe" był samolotem szybkim, zwrotnym i posiadał dobrą prędkość wznoszenia, a ponadto pilot miał dobrą widoczność. Piloci Nieuporta 11C1 odnieśli wiele zwycięstw w walce powietrznej. Samoloty te weszły do walki w dniu 5 stycznia 1916 r. i w tym czasie były to najlepsze myśliwce alianckie. Oprócz zakładów francuskich samolot ten produkowano również we Włoszech, Holandii i Rosji. Wyprodukowanych zostało łącznie około 7200 egzemplarzy 11C1 "Bebe".
W polskim lotnictwie znajdowały się dwa samoloty 11C1. Pierwszy z nich został przejęty od Rosjan dnia 19 sierpnia 1917 r. w Mińsku przez pilotów wchodzących w skład Polskiego Oddziału Awiacyjnego przy I Korpusie Polskim. Samolot (nr 1125) był nieuzbrojony i służył jako samolot łącznikowy i rozpoznawczy. Dnia 17 grudnia 1917 r. na samolot założono narty zamiast standardowego podwozia. Po drugim locie z nartami został uszkodzony przy lądowaniu w Bobrujsku. 10 kwietnia 1918 r. tego dnia pojawia się ostatni wpis ewidencyjny tego samolotu. Kolejna maszyna 11C1 należała od Polskiego Oddziału Awiacyjnego gdzie dowódcą był wówczas por. Narkiewicz. Samolot był bardzo zużyty i służył do lotów łącznikowych w Kubaniu i Odessie, posiadał rosyjskie znaki. Jak podaje A. Morgała w Polsce mógł znajdować się i trzeci samolot tego typu. Prawdopodobnie mógł zostać przejęty od Rosjan przez Austriaków i zhangarowany na lotnisku we Lwowie, które to zostało opanowane 2 listopada 1918 r. przez Polaków. W raporcie określono samolot jako "stary myśliwski Nieuport słabosilny 80 HP". Dwa miesiące po zdobyciu tego samolotu, został zniszczony przez walący się hangar.
Samolot myśliwski dwupłatowym (w układzie półtorapłatu) jednoosobowy, jednosilnikowy, konstrukcji mieszanej z odkrytą kabiną i podwoziem stałym .
Gwiazdowy, rotacyjny, 9 - cylindrowy, chłodzony powietrzem Le Rhone o mocy 80 KM (60 kW) lub Gnome o mocy 80 KM. Osłona silnika była niepełna w kształcie podkowy, pierścieniowa, brak rur wydechowych - spaliny odprowadzane były przez otwory owalne u dołu osłony silnika. Śmigło drewniane, dwułopatowe.
Konstrukcji drewnianej o skosie 3o30', płat górny dwu, a dolny jednodźwigarowy. Płaty kryte płótnem. Lotki umieszczone były tylko na płacie górnym. Oba płaty połączone za pomocą słupków drewnianych o przekroju kroplowym, owinięte w trzech miejscach taśmą płócienną. Płaty usztywnione drutem stalowym i piramidką z rur stalowych wspierająca płat górny.
Szkielet sterów wykonany z rurek stalowych o płaskim profilu. Całość pokryta płótnem. Ster kierunku płytowy, bez statecznika pionowego "pływający".
Od przodu rama spawana z rur stalowych z płytami mocującymi silnik, osłona silnika aluminiowa otwarta od dołu. Za ramą stalową zaczynała się kratownica drewniana usztywniona drutem i pokryta płótnem. Boki samolotu były płaskie, grzbiet owalny, a przekrój tylnej części trapezowaty. Przyrządy w kabinie składały się z: busoli, obrotomierza, wysokościomierza i zegara. Samolot wyposażony był w celownik pierścieniowy. Podwozie dwukołowe amortyzowane było sznurem gumowym, a płoza ogonowa metalowa z drewnianą okładziną.
K. m. Lewis umieszczony nad płatem górnym.
Goworek T., Samoloty myśliwskie pierwszej wojny światowej, Warszawa 1981.
Goworek T., Samoloty myśliwskie pierwszej wojny światowej, Warszawa 1988.
Jankiewicz Z., Malejko J., Samoloty i śmigłowce wojskowe – Ł-O, Encyklopedia Lotnictwa Wojskowego, t. 12, Warszawa 1996.
Morgała A., Samoloty wojskowe w Polsce 1918 – 1924, Warszawa 1997.
Pilecki Sz., Domański J., Samoloty bojowe 1910 – 1967, Warszawa 1969.
LiOPGP, nr 5, 1937 r.
Fotografie:
http://www.wwiaviation.com/
https://pl.pinterest.com/pin/389279961525503384/
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.