Aviatik C II i Aviatik C III
Sebastian Nowosad.
Ostatnia aktualizacja Feb. 2, 2018, 10:35 a.m.
Tagi:
Wersja C II powstała w 1915 r. w zakładach Automobil und Aviatikwerke AG w Mülhausen (obecnie Francja). W modelu C II pilot zajmował drugą kabinę pod strony silnika, a obserwator siedząc w przedniej kabinie miał bardzo ograniczone pole ostrzału, gdyż otoczony był elementami konstrukcyjnymi tj. silnikiem i skrzydłami. Miał on do dyspozycji 1 lub 2 k. m. na prowadnicach szynowych. W roku 1916 powstała wersja C III, jako następca poprzedniej konstrukcji. Pierwsze seryjne samoloty miały układ załogi identyczny jak w C II, w późniejszych zostało to zmienione. Aviatik C III wyposażony był w silnik Mercedes D III o mocy 160 KM (120 kW), chłodnica jak w większości maszyn niemieckich znajdowała się w górnym płacie. Samolot ten uzbrojony był w 1 lub 2 k. m. Parabellum, mógł również zabrać na pokład niewielki ładunek bomb.
Na wyposażeniu polskiego lotnictwa znajdował się tylko jeden Aviatik C II, który zdobyty został w Winiarach w dn. 15 marca 1919 r. Jak podaje A. Morgała nie ma informacji dotyczącej użytkowania tej maszyny. Samolot ten poddany kasacji został na wiosną 1921 r . W lotnictwie polskim w omawianym okresie znajdowało się też 7 maszyn typu Aviatik C III - wszystkie zdobyte w 1919 r. w Wielkopolsce. Po remoncie w SL w Ławicy trzy z nich (1-2 - K. Chołoniewski) trafiły do Szkoły Pilotów w Ławicy. Reszta prawdopodobnie nie została zmontowana.
W dniu 4 lutego 1920 r. w katastrofie samolotu Aviatik C III poniósł śmierć instruktor ławickiej szkoły lotniczej por. pil. Wiktor Lang. Zaraz po starcie maszyna runęła na ziemię z wysokości około 7 m, por. Lang zginął na miejscu, natomiast siedzący w tylnej kabinie uczeń nie odniósł poważniejszych obrażeń.
Dane taktyczno techniczne:
|
Aviatik |
Jednostka miary |
C II z
silnikiem Benz
Bz IV. |
C III, z
silnikiem Mercedes D III. |
|
Wymiary: |
|||
|
Rozpiętość |
m |
11,8 |
|
|
Długość |
m |
6,95 |
8,08 |
|
Wysokość |
m |
2,95 |
|
|
Powierzchnia nośna |
m2 |
35,0 |
|
|
Masy: |
|||
|
Własna |
kg |
--- |
980 |
|
Użytkowa |
kg |
--- |
360 |
|
Całkowita |
kg |
1509 |
1340 |
|
Osiągi: |
|||
|
Prędkość max |
km/h |
155 |
160 |
|
Prędkość wznoszenia |
m/s |
--- |
2,4 |
|
Czas wznoszenia na 1000 m |
min |
--- |
7 |
|
Pułap |
m |
--- |
4500 |
|
Zasięg |
km |
--- |
400 |
|
Czas lotu |
h |
--- |
3 |
Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą
Źródła:
Chołoniewski K., Bączkowski W., Samoloty wojskowe obcych konstrukcji 1918 – 1939, T. 1, Warszawa 1987.
Morgała A., Samoloty wojskowe w Polsce 1918 – 1924, Warszawa 1997.
Polska Flota Napowietrzna, nr 2, 1920 r.
Fotografie:
http://www.wwiaviation.com/gallery-germany1915.html
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.
