Marchlewski Walenty ppor. obs.
Sebastian Nowosad.
Ostatnia aktualizacja March 26, 2018, 5:37 a.m.
Tagi:
Urodzony 14.02.1898 r. w Kurkorzu w powiecie wąbrzeskim, syn Walentego. Po uzyskaniu matury w gimnazjum w Gnieźnie, z dniem 21.07.1917 r. powołany do wojska niemieckiego i przydzielony do 49 PP. W dniu 24.06.1917 r. został skierowany do wojskowej niemieckiej szkoły lotniczej w Pile. Po trzymiesięcznym szkoleniu przydzielony został do 2 zapasowego oddziału lotniczego.
Dnia 21.02.1919 r. zgłosił się do służby w Wojsku Polskim. Został przydzielony do Szkoły Lotniczej w Ławicy, skąd w dniu 21.07.1919 r. został skierowany na 1 kurs do OSOL w Warszawie. Kursu nie ukończył z powodu przeniesienia do Szkoły Podchorążych Piechoty, którą ukończył w styczniu 1920 roku. Następnie został skierowany na III kurs obserwatorów, który ukończył w czerwcu tegoż roku i został przydzielony do 8 EW. Wsławił się jako doskonały obserwator przynosząc z każdego lotu cenne meldunki o nieprzyjacielu. W okresie walk pod Warszawą startował kilka razy dziennie brawurowo bombardując i ostrzeliwując napotkanego przeciwnika. Ponadto wykonywał loty łącznikowe oraz pomagał w kierowaniu ogniem polskiej artylerii. Brał udział w bombardowaniu sowieckich pociągów pancernych operujących w rejonie Zwiahla, by ułatwić polskiej kawalerii sforsowanie rzeki Horyń.
W październiku 1920 r., będąc w stopniu plutonowego otrzymał tytuł i odznakę obserwatora na czas służby w wojskach lotniczych. Po zakończeniu wojny z Sowietami ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy. Dnia 5.09.1921 r. przeniesiony został do rezerwy i kontynuował rozpoczęte wcześniej studia prawnicze w Poznaniu. W styczniu 1925 r. przerwał naukę i na własną prośbę powrócił do lotnictwa. Przydzielony został do 3 PL w Poznaniu.
Ppor. obs. Walenty Marchlewski zginął w dniu 26.03.1925 r. w tragicznym wypadku. Siedząc w kabinie samolotu na lotnisku został uderzony w głowę skrzydłem innej lądującej maszyny, zmarł na miejscu. Pochowany został na cmentarzu garnizonowym w Poznaniu.
Ppor. Marchlewski za wybitne czyny na frontach wojny polsko–bolszewickiej odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 1707, Krzyżem Walecznych oraz Polową Odznaką Obserwatora.
Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą
Źródła:
Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, pod red. M. Romeyko, Warszawa 1933.
G. Łukomski, B. Polak, A. Suchcitz, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Wykazy odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Koszalin 1997.
H. Mordawski, Polskie lotnictwo wojskowe 1918-1920. Narodziny i walka, Wrocław 2009.
J. Pawlak, Polskie eskadry w latach 1918-1939, Warszawa 1989.
J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy-kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, t. I. Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 r., Warszawa-Toruń 2005.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 40 z dn. 20.10.1920 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 15 z dn. 11.11.1928 r.
Rocznik oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych - Oddział V Sztab Generalny, Warszawa 1923.
Fotografie:
J. Pawlak, Polskie eskadry w latach 1918-1939, Warszawa 1989.
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.
