Urodzony 4.12.1896 r. w Prudach. Podczas wojny polsko–bolszewickiej służył w barwach 3 EW. W dniu 8.05.1920 r. wraz ze swą jednostką wspierał piechotę polską w walkach nad Dnieprem i okolicach stacji Darnica. Będąc wówczas w stopniu porucznika zaatakował ogniem k. m. wycofującego się nieprzyjaciela, zbombardował również sowieckie transporty kolejowe. Cała akcja toczyła się na niebezpiecznie niskim pułapie i pod ciągłym ostrzałem z ziemi. Zmusił maszynistę do pozostawienia całego transportu i ucieczki samą lokomotywą w stronę Dymarki. Po powrocie na lotnisko okazało się, że samolot został kilkanaście razy trafiony kulami bolszewickimi. Wraz z majorem Kossowskim brali udział w bombardowaniu sowieckich transportów oraz pociągów na stacji kolejowej Demirki. W dniach 28.05.1920 r. i 1.06.1920 r. wspierał obronę miejscowości Rżyszczew i Witaczew. Oddziały przeciwnika wspomagane były przez statki pancerne, zaatakowane przez por. Ratomskiego zmuszone zostały do odwrotu i ścigane przez lotników 3 EW aż do Kaniowa. Ponownie powrócił samolotem poważnie uszkodzonym od kul przeciwnika. Również w dniu 1.06.1920 r. odbył lot w poszukiwaniu kilku oddziałów z 7 Dywizji Piechoty. Po nawiązaniu łączności i wykonaniu tego zadania otrzymał rozkaz zaatakowania konnicy bolszewickiej nękającej żołnierzy z 7 DP. Przeciwnik został zbombardowany i ostrzelany z broni pokładowej. W wyniku ataku por. Ratomskiego atakująca kawaleria nieprzyjaciela została rozproszona. Samolot został tak poważnie uszkodzony, że z trudnością osiągnął polskie linie i awaryjnie lądował na południe od Kijowa. Pilot rozpoczął naprawę maszyny, zaś por. Ratomski pieszo udał się do Kijowa w celu sprowadzenia pomocy. Ostatecznie udało się uratować płatowiec. W dniu 18.08.1920 r., wraz z por. pil. Marianem Romeyko, w bardzo niesprzyjających warunkach atmosferycznych wykonał lot wywiadowczy w kierunku Węgrowa i Drohiczyna. Efektem lotu były meldunki, dzięki którym dowództwo 4 Armii zarządzić mogło kontrakcję i odciąć sowieckie tabory w rejonie Drohiczyna.
W październiku 1920 r., będąc w stopniu porucznika, otrzymał tytuł i odznakę obserwatora na czas służby w wojskach lotniczych. Z dniem 1.03.1924 r. został zatwierdzony na stanowisku oficera taktycznego w 2 PL. Następnie (w okresie od lipca 1924 r. do maja 1925 r. i od września 1926 r. do lipca 1928 r.) dowodził II Dyonem Lotniczym w 2 PL, w międzyczasie pełnił też stanowisko oficera taktycznego w tymże pułku. Awansowany na stopień majora z dniem 15.08.1924 r. W końcu 1927 r. został przydzielony na czteromiesięczny kurs dla oficerów sztabowych lotnictwa przy Centrum Wyższych Studiów Wojskowych w Warszawie (z dniem 1.12.1927 r.). Z dniem 14.07.1928 r. został przeniesiony do 5 PL, gdzie został dowódcą dyonu. Z dniem 31.08.1935 r. został przeniesiony w stan spoczynku. W czasie II Wojny Światowej przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie służył w Polskich Siłach Powietrznych. Mjr pil. obs. Stanisław Ratomski zmarł w dniu 8.05.1981 r.
Za zasługi w trakcie walk z bolszewikami odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 306, Krzyżem Walecznych oraz Polową Odznaką Obserwatora nr 15.
Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, pod red. M. Romeyko, Warszawa 1933.
G. Łukomski, B. Polak, A. Suchcitz, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Wykazy odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Koszalin 1997.
H. Mordawski, Polskie lotnictwo wojskowe 1918-1920. Narodziny i walka, Wrocław 2009.
J. Pawlak, Polskie eskadry w latach 1918-1939, Warszawa 1989.
K. A. Tarkowski, Lotnictwo polskie w wojnie z Rosją Sowiecką 1919-1920, Warszawa 1991.
J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy-kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, t. I. Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 r., Warszawa-Toruń 2005.
LiOPGP, nr 6, 1937 r.
LiOPGP, nr 12, 1937 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 40 z dn. 20.10.1920 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 42 z dn. 10.04.1925 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 131 z dn. 17.12.1924 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 43 z dn. 13.10.1926 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr n28 z dn. 23.12 1927 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 15 z dn. 11.11.1928 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 10 z dn. 4.07.1935 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 3 z dn. 29.01.1929 r.
Rocznik oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928.
Rocznik Oficerski 1932, Ministerstwo Spraw Wojskowych Biuro Personalne, Warszawa 1932.
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.