Urodzony 31.03.1894 r. w Przemyślu, syn Emila i Rozalii. W 1914 r. ukończył gimnazjum klasyczne, a w dniu 8.09.1914 r. powołany został do wojska austro–węgierskiego. Początkowo służył w 3 Pułku Artylerii Fortecznej w Przemyślu. Po ukończeniu Szkoły Artylerii w Budapeszcie skierowany został na front włoski. W dniu 1.08.1916 r. rozpoczął naukę w Szkole Obserwatorów i Pilotów w Wiener Neustadt. Po odbytym szkoleniu służył jako obserwator w 4 kompanii lotniczej. W okresie od 1.08.1917 r. do 17.03 roku następnego szkolił się na pilota w 7 Eskadrze Lotniczej. W tym czasie walczył na Froncie Bałkańskim, w trakcie walk został dwukrotnie ranny.
W dniu 15.11.1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego. Dnia następnego złożył przysięgę na wierność Rzeczypospolitej na Polu Mokotowskim w Warszawie. Z dniem 17.12.1918 r. przydzielony został do Głównej Kadry Samolotowej w Warszawie. W okresie od 3.01. do 19.03.1919 r. służył w Inspektoracie Lotnictwa, jednocześnie brał udział w działaniach frontowych lotnictwa. W dniu 20.03.1919 r. został ranny. Po powrocie do zdrowia, w lipcu 1919 r. został mianowany adiutantem Szefa Lotnictwa Naczelnego Dowództwa i funkcję tą pełnił do 15.07.1920 r. Dwa dni później został dowódcą 8 EW. Wraz ze swoja jednostką operował w rejonie Radzymina, Lublina i Hrubieszowa. W październiku 1920 r., wraz z plut. pil. Wacławem Jurkiem brał czynny udział w bombardowaniu sowieckich pociągów pancernych operujących w rejonie Zwiahla, by ułatwić polskiej kawalerii sforsowanie rzeki Horyń. W czasie wojny z bolszewikami 8 EW pod dowództwem por. Menczaka wykonała 171 lotów bojowych. Dekretem Naczelnego Wodza L. 2299 z dnia 9.09.1920 r. został zatwierdzony w stopniu kapitana (z dniem 1.04.1920 r.).
Po zakończeniu wojny z bolszewikami został szefem Referatu Wyszkolenia i Regulaminów oraz Szefem Wydziału Ogólnoorganizacyjnego w Departamencie IV Żeglugi Powietrznej M.S.Wojsk. W 1924 r. został zastępcą dowódcy 4 PL w Toruniu. Awansowany na stopień podpułkownika z dniem 15.08.1924 r. Od dnia 25.10.1924 r. wyznaczony na stanowisko pełniącego obowiązki Szefa Wydziału Ogólnoorganizacyjnego w Departamencie IV Żeglugi Powietrznej M.S.Wojsk. W grudniu 1926 r. został wyznaczony na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy 4 PL, a w dniu 1.12.1926 r. objął dowództwo nad 4 PL w Toruniu. W końcu 1927 r. został przydzielony na czteromiesięczny kurs dla oficerów sztabowych lotnictwa przy Centrum Wyższych Studiów Wojskowych w Warszawie (z dniem 1.12.1927 r.). Zatwierdzony na stanowisku dowódcy 4 PL z lipcu 1929 r. W roku 1930 pełnił ponadto funkcję komisarza sportowego na lotnisku toruńskim w III Krajowym Konkursie Awionetek zorganizowanym przez Aeroklub Rzeczypospolitej. Przeniesiony w stan spoczynku z dniem 30.04.1931 r.
W okresie okupacji niemieckiej wstąpił do Polskiej Armii Ludowej (PAL) i pod pseudonim "Alot" brał udział w powstaniu warszawskim. W maju 1945 r. powołany został do Wojska Polskiego i skierowany do 15 Samodzielnego Zapasowego Pułku Lotniczego w Radomiu jako wykładowca taktyki lotniczej. Następnie wykładał w Centralnej Szkole Oficerów Polityczno-Wychowawczych w Łodzi. W sierpniu 1946 r. objął stanowisko szefa sztabu kwatermistrzostwa Wojsk Lotniczych. W latach 1947–1948 był redaktorem naczelnym "Wojskowego Przeglądu Lotniczego". W dniu 22.07.1947 r. uzyskał awans na stopień pułkownika. W dniu 26.04.1951 r. został aresztowany przez funkcjonariuszy Głównego Zarządu Informacji pod zarzutem szpiegostwa. W areszcie poddany został torturom i dręczeniu psychicznemu. Dnia 13.05.1952 r. skazany został wyrokiem Najwyższego Sądu Wojskowego na karę śmieci. Prezydent RP Bolesław Bierut nie skorzystał z prawa łaski. Płk pil. Augustyn Menczak został stracony w dniu 7.08.1952 r.
Odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 1426 (nadany w dniu 4.08.1921 r.), Złotym Krzyżem Zasługi oraz Polową Odznaką Pilota nr 7. Uhonorowany również odznaką pilota Królestwa S. H. S.
G. Łukomski, B. Polak, A. Suchcitz, Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Wykazy odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Koszalin 1997.
H. Mordawski, Polskie lotnictwo wojskowe 1918-1920. Narodziny i walka, Wrocław 2009.
J. Pawlak, Polskie eskadry w latach 1918-1939, Warszawa 1989.
* K. Sławiński, Lotnisko toruńskie 1920-1945, Biblioteczka Skrzydlatej Polski, Warszawa 1983.
J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy-kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari, t. I. Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920 r., Warszawa-Toruń 2005.
Polska Flota Napowietrzna, nr 7, 1920 r.
Dziennik Rozkazów Wojskowych, Nr 3 z dn. 14.01.1919 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 36 z dn. 22.09.1920 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 130 z dn. 16.12.1924 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 131 z dn. 17.12.1924 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 25 z dn. 28.06.1926 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 48 z dn. 3.11.1926 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 54 z dn. 23.12.1926 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 28 z dn. 23.12 1927 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 11 z dn. 24.07.1928 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 15 z dn. 11.11.1928 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 11 z dn. 6.07.1929 r.
Dziennik Personalny M.S.Wojsk., Nr 4 z dn. 18.04.1931 r.
* Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych - Oddział V Sztab Generalny, Warszawa 1923. Rocznik Oficerski Rezerw, Ministerstwo Spraw Wojskowych Biuro Personalne, Warszawa 1934.
Wszelkie materiały tekstowe umieszczone w serwisie bequickorbedead.com stanowią własność intelektualną i są prawnie chronione prawem autorskim oraz innymi przepisami dotyczącymi ochrony własności intelektualnej. Natomiast materiały i fotografie nadesłane przez Czytelników pozostają ich własnością, a Właściciele serwisu nie przypisują sobie do nich praw autorskich.
Informujmy, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), kopiowanie, modyfikowanie, powielanie i wykorzystywanie zawartych na stronie bequickorbedead.com materiałów tekstowych (w tym umieszczanie na innych stronach internetowych), zarówno w całości jak i we fragmentach, wymaga pisemnej zgody twórców witryny.