Wiedeń (Wieden)* Franciszek płk pil. (aer.)** inż.

Urodzony 6.02.1891 r. w Tarpie na Węgrzech. W 1910 r. uzyskał maturę w lwowskim gimnazjum, następnie rozpoczął studia na Wyższej Szkole Politechnicznej we Lwowie. W dniu 1.08.1914 r. został powołany do wojska austro–węgierskiego. Początkowo służył w 30 PP, jednocześnie ukończył Szkołę Oficerów Rezerwy. W okresie od 5.05 do 19.08.1915 r. dowodził plutonem w 30 PP. Na froncie walczył w 40 PP, gdzie dowodził plutonem, następnie kompanią. Na przełomie listopada i grudnia 1917 r. szkolił się na kursie pilotażu w Wienner Neustadt, później został oficerem technicznym w 5 kompanii zapasowej lotnictwa. Od 12.06.1918 r. ponownie wyruszył na front, służył jako obserwator i oficer techniczny w 4 kompanii lotniczej.

Do Wojska Polskiego wstąpił w dniu 5.11.1918 r., przydzielony został do PP Ziemi Rzeszowskiej. Od 16.11.1928 r. walczył w składzie Legii Oficerskiej z oddziałami ukraińskimi w rejonie Lwowa i Przemyśla. Przez kilka dni latał jako obserwator w 9 EW (7-19.01.1918 r.), a następnie otrzymał przydział do Wojskowej Szkoły Lotniczej w Warszawie. Szkolenie pilotażowe kontynuował w Szkole Pilotów w Krakowie oraz szkole Transformacji w Poznaniu. W dniu 1.04.1920 r. otrzymał awans na stopień kapitana (Dekretem Naczelnego Wodza L. 2299 z dnia 9.09.1920 r., z dniem 1.04.1920 r.), a 30.04.1920 r. został przydzielony do 21 EN i w jej składzie walczył na froncie. Już w maju 1920 r. wsławił się brawurowymi lotami na bombardowanie pociągów pancernych pod Kniażopolem i na stacji kolejowej Malewannaja (27-28.05.1920 r.). Na akcję wzlatywał kilkukrotnie w ciągu dnia, swymi atakami przyczyniał się do uszkodzenia i zdobycia pociągów przez 12 Dywizję Piechoty. Odbywał również loty na bombardowanie kawalerii Budionnego, po powrocie na lotnisko dostarczał zawsze cenny materiał wywiadowczy o ruchach i pozycji wroga. W okolicy Starej Sieniawy ostrzelał piechotę sowiecką, a pod Barem bombardował pociągi pancerne. W czasie walk na linii Łuck–Równe–Dębno pomimo silnego ostrzału z ziemi obniżył pułap i atakował w wielkim skutkiem konnicę bolszewicką.

W październiku 1920 r., będąc w stopniu porucznika, otrzymał tytuł oraz odznakę pilota na czas służby w wojskach lotniczych. Po zakończeniu działań wojennych i rozformowaniu 21 EN został przeniesiony do 14 EW, a od 10.05.1921 r. do 5 EW w Przemyślu. Od września 1921 r. piastował wysokie stanowiska w 3 PL (od 4.09.1921 dowódca VII dyonu, od 2.05.1921 r. dowódca 3 PL, od 2.05.1923 r. zastępca dowódcy 3 PL, od 15.06.1923 r. na stanowisku oficera taktycznego i szkoleniowego w 3 PL). W dniu 2.04.1924 r. został awansowany do stopnia majora, a z początkiem listopada tego roku wyjechał do Paryża na studia do Ecole Superieure de’l Aeronautique. Po powrocie do kraju w dniu 30.09.1925 r. został przydzielony do grudziądzkiej Wyższej Szkoły Pilotów. W czerwcu 1926 roku został przydzielony do Departamentu IV Żeglugi Powietrznej M.S.Wojsk. W roku 1926 przeniesiony do kadry oficerów lotnictwa. Wiosną 1929 r. został przeniesiony z Departamentu Lotnictwa do 1 PL na stanowisko dowódcy (był nim w okresie od maja 1929 r. do lutego 1933 r.). Z dniem 1.01.1930 r. został awansowany na stopień podpułkownika. W styczniu 1930 r. został przydzielony na trzymiesięczny kurs oficerów sztabowych lotnictwa przy Wyższej Szkole Wojennej, a następnie wrócił na stanowisko dowódcy 1 PL. Od 8.02.1933 r. był komendantem Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie. Od połowy listopada 1936 r. pracował jako dyrektor Departamentu VIII w Ministerstwie Komunikacji.

Po wybuchu II Wojny Światowej, w dniu 18.09.1939 r. przekroczył granicę z Rumunią, następnie udał się do Francji i stamtąd przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie został szefem Wydziału Personalnego w Inspektoracie Polskich Sił Powietrznych. Następnie został komendantem Ośrodka Wyszkolenia Ziemnego oraz Polskiej Bazy Sił Powietrznych w Blackpool. Płk pil. Franciszek Wiedeń zmarł 30.09.1944 r. w Blackpool i tam został pochowany.

Za okres wojny z bolszewikami odznaczony został Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 8102, Krzyżem Walecznych oraz Polową Odznaką Pilota nr 12. Ponadto w trakcie dalszej służby wojskowej otrzymał odznaczenia: Krzyż Oficerski i Kawalerski Orderu Polonia Restituta (za zasługi w służbie wojskowej), Złoty Krzyż Zasługi a także odznaczenia zagraniczne: Krzyż Oficerski Rumuńskiego Orderu „Gwiazdy Rumunii”, Krzyż Komandorski Bułgarskiego Orderu „Zasługi”, Krzyż Karola, czechosłowacką, bułgarską i francuską odznakę pilota oraz ordery bułgarskie, greckie (Grecki Order „Feniksa”) i rumuńskie. Uhonorowany również fińską i łotewską odznaką lotniczą.

Jeśli posiadają Państwo materiały, które mogą uzupełnić lub wzbogacić artykuł prosimy o kontakt za pomocą formularza kontaktowego